کد مطلب:277262 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

حضرت مهدی با ملائکه یاری می شود
از روایات فراوانی كه از پیشوایان معصوم (علیه السلام) در مورد تعداد اصحاب حضرت مهدی (علیه السلام) وارد شده، استفاده می شود كه تعداد 313 نفر فرماندهان لشكری و كشوری آن حضرت می باشند؛ خداوند به وسیله آنها و با تأیید ملائكه و فرشتگان، شرق و غرب جهان را می گشاید، و وعده خود را به اتمام می رساند، و ریشه كفر و شرك و الحاد را می سوزاند، و آیین حق را در روی زمین مستقر می نماید. اینك به قسمتی از روایاتی كه در این زمینه وارد شده است، توجّه فرمایید:



[ صفحه 430]



1 ـ ابن عبّاس می گوید: روزی كه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در باره نبوت خود و امامت امیرمؤمنان علی (علیه السلام) و یازده فرزند معصوم آن حضرت سخن می گفت، فرمود:

«إنَّ اللهَ تَبارَكَ وَ تَعالی إطَّلَعَ إلَی الاْرْضِ إطِّلاعَةً فَاخْتارَنِی مِنْها فَجَعَلَنِی نَبِیّاً. ثُمَّ اطَّلَعَ الثانِیة فاختارَ مِنْها عَلِیّاً فَجَعَلَهُ إماماً، ثُمَّ أمَرَنِی أَنْ أتَّخِذَهُ أخاً وَ وَصِیّاً وَ خَلِیفَةً وَ وَزیراً، فَعَلِیٌّ مِنِّی، وَ أنَا مِنْ عَلِیٍّ، و هُوَ زَوْجُ ابنتِی و أبُو سِبْطَیّ اَلْحَسَنُ و الحُسَیْنُ.

ألا وَ إنَّ اللهَ تِبارَكَ وَ تَعالی جَعَلَنِی وَإیّاهُم حُجَجاً عَلی عِبادِهِ، و جَعَلَ مِن صُلْب الحُسَیْنِ (علیه السلام) أئِمَّةً لَیقُومُونَ بأمْرِی، وَیَحفَظُونَ وَصِیَّتِی، التّاسِعُ مِنْهُمْ قائِمُ أهْلِ بَیتِی، وَ مَهْدِیُّ اُمَّتِی، أشْبَهُ النّاسِ بِی فِی شَمائِلِه وَ أقْوالِهِ وَأفْعالِهِ، لَیُظْهَرُ بَعْدَ غَیْبَة طَوِیْلَة، وَحَیْرَة مُضِلَّة، فَیُعْلِنُ أمْرَ اللهِ، وَیُظْهِرُ دِیْنَ الحَقِّ، وَیُؤیّدُ بِنَصْرِ اللهِ، وَیُنصَرُ بِمَلائِكَةِ اللهِ، فَیَمْلاَُ الاْرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً كَما مُلِئت جَوْراً وَ ظُلْماً». [1] .

«به راستی كه خدای تبارك و تعالی نظری به زمین افكند و مرا انتخاب نمود و پیغمبر قرار داد. بار دیگر نظری به زمین افكند و علی (علیه السلام) را انتخاب نمود و او را پیشوا و امام قرار داد. آنگاه به من فرمان داد تا او را، برادر، دوست، وصیّ، جانشین و وزیر خود گردانم. آری! علی از من است و من از علی هستم. او شوهر دختر من، و پدر دو نوه من حسن و حسین است.

آگاه باشید كه خدای تعالی، من و آنها را حجّت بر بندگان خود ساخته، و از صلب حسین امامانی قرار داده است كه دین مرا بر پا می دارند و وصیّت مرا حفظ می كنند. نهمین آنها قائم اهل بیت من و مهدی اُمّت من است كه در خوی، گفتار و كردار از همه كس به من شبیه تر است. او بعد از غیبت طولانی و سرگردانی مردم، ظاهر می شود؛ امر خدا را آشكار می كند و دین حق را ظاهر می سازد. به یاری خداوند تأیید می گردد، و به وسیله فرشتگان یاری می شود، و زمین را پر از عدل و داد می نماید همان گونه كه پر از ظلم و ستم شده است».



[ صفحه 431]



2 ـ امام حسن مجتبی (علیه السلام) در حدیثی از امیرمؤمنان علی (علیه السلام) نقل كرده است كه فرمود:

«یَبْعَثُ اللهُ رَجُلا فِی آخِرِ الزَّمانِ وَ كَلَب مِنَ الدَّهْرِ وَ جَهْل مِنَ النّاسِ، یُوْیِّدُهُ اللهُ بِمَلائِكَتِهِ وَ یَعْصِمُ أنصارَه، وَ یَنْصُرُهُ بِآیاتِهِ، وَ یُظْهِرُهُ عَلَی الأرْضِ حتّی یَدِینُوا طَوْعاً أوْكرْهاً، یمْلاَُ الأرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً وَ نُوراً وَ بُرْهاناً، یَدِین لَهُ عَرْضُ الْبِلادِ وَ طُولُها. لا یَبْقی كافِرٌ إلاّ آمَنَ، وَ لا طالِحٌ إلاّ صَلَحَ...» [2] .

«در آخر الزمان و سختی روزگار و جهالت مردمان، خداوند مردی را بر می انگیزد كه او را با فرشتگان تأیید می كند و یارانش را محافظت می نماید، و او را با آیاتش یاری می دهد و بر سرتاسر زمین مسلّط می گرداند، تا همگان در برابر او خواه و ناخواه منقاد شوند. او زمین را از قسط و عدالت و نور و برهان پر می كند... طول و عرض جهان به تسلّط او در می آید. در روی زمین كافری نمی ماند جز این كه ایمان می آورد، و شخص ناشایستی نمی ماند جز این كه به صلاح و تقوا می گراید».

3 ـ ابو حمزه ثمالی از امام باقر (علیه السلام) روایت كرده است كه آن حضرت در حدیثی فرمود:

«لَوْقَدْ خَرَجَ قائِمُ آلِ محمّد، لَنَصَرَهُ الله بِالمَلائِكَةِ الْمُسوِّمینَ وَ الْمُرْدِفینَ وَالْمُنْزِلینَ وَ الْكَرُّوبیین. یَكُونُ جَبْرئیلُ أمامهُ ومِیكائیلُ عن یمینه، وَإسرافیلُ عَنْ یَساره، وَالرُّعْبُ یَسیرُ مسیرة شهر أمامَهُ وَخَلْفَهُ وَعَنْ یَمِینِهِ وَ عن شِمالِهِ، والْمَلائِكَةُ المُقَرَّبُونَ حُذاه... ومَعهُ سَیْفٌ مُخْتَرَطٌ، یَفْتَحِ اللهُ لَهُ الرُّومَ وَ الدّیلم وَ السِّنْدَ وَ الْهِنْدَ وَ كابُلَ شاه وَ الْخَزَرَ». [3] .

«هرگاه قائم آل محمّد (علیه السلام) ظهور كند، خداوند او را با فرشتگان نشاندار و... مقرّب یاری می كند. جبرئیل، پیشاپیش او و میكائیل از طرف راست و اسرافیل از طرف چپ او حركت می كنند. اُبهت و رعب و وحشت به فاصله یك ماه راه از جلو، عقب، چپ و راست او حركت می كند (یعنی شعاع هیبت آن



[ صفحه 432]



حضرت تا مسافت یك ماه راه را زیر پوشش می گیرد) و فرشتگان مقرّب خدا خدمت گزاران او هستند.

همراه او شمشیری بركشیده و برهنه است. خداوند متعال، روم، دیلم، سند، هند، كابل شاه و خَزَر را برای او فتح می كند».

4 ـ عبد الرحمان بن كثیر می گوید: امام صادق (علیه السلام) در تفسیر این آیه شریفه: «أَتی أَمْرُ اللهِ فَلاتَستَعْجِلُوهُ؛ [4] امر خدا فرا رسید، پس شتاب نكنید» فرمود:

«آن امر ماست كه خدا فرموده است نباید در آن شتاب شود. خداوند او را به وسیله سه سپاه یاری می كند: فرشتگان، مؤمنان و رعب و وحشت در دل دشمنان.

و ظهور او مانند ظهور رسول اكرم است». [5] .

5 ـ ابان بن تغلب می گوید كه امام صادق (علیه السلام) در ضمن حدیثی فرمود:

«سیزده هزار و سیصد و سیزده نفر از فرشتگان بر او نازل می شوند».

من عرض كردم: این همه فرشته بر او نازل می شود؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود:

«آری! آنها عبارتند از:

1 ـ همه فرشتگانی كه با حضرت نوح در كشتی بودند.

2 ـ همه فرشتگانی كه به هنگام افتادن حضرت ابراهیم در میان آتش با او بودند.

3 ـ همه فرشتگانی كه به هنگام شكافتن رود نیل برای بنی اسرائیل با حضرت موسی بودند.

4 ـ همه فرشتگانی كه به هنگام عروج حضرت عیسی با او بودند.

5 ـ چهار هزار فرشته نشان دار كه در خدمت رسول اكرم بودند.

6 ـ هزار فرشته كه پشت سر هم، برای یاری پیامبر اكرم فرود آمدند.

7 ـ سیصد و سیزده فرشته كه در جنگ بدر حضور داشتند.

8 ـ چهار هزار فرشته كه در روز عاشورا برای یاری امام حسین (علیه السلام) فرود آمدند



[ صفحه 433]



و به آنها اجازه جنگ و پیكار داده نشد...

همه این فرشته ها هم اكنون در روی زمین هستند و انتظار قیام قائم (علیه السلام) را می كشند». [6] .

از این روایات به خوبی استفاده می شود كه فرشتگان مقرّب خدا، خدمتگزار مهدی آل محمّد (علیه السلام) می باشند، و او را در تشكیل حكومت واحد جهانی و خلافت اسلامی و اجرای عدالت و پیاده كردن احكام اسلام و برنامه های قرآنی یاری می دهند.


[1] كفاية الاثر، ص 10؛ منتخب الاثر، ص 81.

[2] بحار الانوار، ج 52، ص 280، ح 6؛ منتخب الاثر، ص 487، ح 2؛ بشارة الاسلام، ص197.

[3] غيبت نعماني، ص 234، ح 22 ؛ بشارة الاسلام، ص 118.

[4] سوره نحل، آيه 1.

[5] المحجة فيما نزل في القائم الحجّة، ص 115 ؛ غيبت نعماني، ص 243، باب 13، ح 43.

[6] كامل الزيارات، ص 130، باب 41، ح 5.